سالهاي بي ديدار


نمانداگرچه مرااززمانه جز سالي

كنون تو امده اي تابگيري ام حالي


چگونه رفت به تو سالهاي بي ديدار

كه مانده باز ترا قوت برو بالي


نبوده جزتوكسي نامور به بي مهري

چنانكه همچومن اواره بداقبالي


زمانه برد به تاراج ومن تهي شده ام

كه دررخم نتوان يافت خطي وخالي


نماندازان همه شادي نشان ومانده مرا

عصابه دستي وبردورگردنم  شالي


خوش امدي توكنون  گرچه دير امده اي

كه تادوباره سرايم ترابه اجمالي


نمي توان به ستمكارگيت نسبت داد

چنانكه سرنزدازمن قصور واهمالي


زمانه بلكه نمي خواست ما به هم برسيم

كه در يگانگي ما فكند اخلالي


به بيش اهل نظر كي به ديده مي ايد

ميان وسعت جاليز ميوه ي كالي


خوشم كه باتو نرفت ان چه برمن اوردند

كه كارو بارتو سكه ست وزندگي عالي

                                                  اسفند1387

ازمجموعه دردست چاب   اقليم هوشياري ما


رستخيز


ياران مرابياري خود خواندند

ومن-

-يكشب كه اسمان هوس گريه كرده بود-

-علفهاي هرزه را

درباغ قلب خويش دروكردم

وجاده رازمعبرتاريكي

تاابتداي رويش باغ صبح

درمنتهاي شيفتگي رفتم

        --------

اه اي كسيكي زمزمه ميكردي

درگوش من سرودرسالت را

من چشم هاي مضطربي را

                         -ديدم

دركوچه هاي غمزده ي شب

كه عاشقانه مرا

به روز رستخيز فراميخواند

                         زمستان 50---مشهد

ازدفترشعر--درمتن برتحرك تاريخ   منتشرشده درسال1358

انتشارات تندر

اقيانوس



ازان دست اراستگي مي خواهم

تاشوريدگي نهانم را

به جلوه دراورد

وازان گونه احساس

كه بي راهبري خرد

نهفته ترين اعماق هستي رانشانم دهد

ومرا به قايق ارامشي بنشاند

كه شتابناك

ازدرياي رنج زندگان مي گذرد


دريغ ازاقيانوسي كه

سبيده دمانطوفان كرد

درچاشتگاه  هزار كشتي را به كام كشيد

درنيمروز ارامش مطبوعش رابازيافت-

-ارزاني ماهياني كهتلاطم راتنها

براي نهنگان وكوسه هامي خواستند

ودرعصرهنگام  بناگهان خشكيد

چندان كه تنها

ابرتيره اي برفرازش برجاي ماند

ومشتي مرواريد وماسه بربسترش

وشامگاهان هيچ نماند

جزفوجي كركس

كه برلاشه هاي مردگانش

به ضيافت نشستند


ازدفترشعر  فواره اي به ارتفاع سالياني كه زيستم    انتشار1380



بناه گرفته ايم


فصلها راگم ميكنيم

مكان هاراازياد مي بريم

درفراموشي غريبي غوطه ورشده ايم

دراين گرماي تابستان

اينك كه بايدبربالاي قله ها

           صعود كرده باشيم

درسايه كش ديواري

ميان محله بناه گرفته ايم

قهوه خانه هارا برمي كنيم

درروزهايي كه بايدكشتزارها

لبريزاززمزمه باشد

عقب نشيني كرديم ازعرصه اي كه

ساليان درازي نگهبانش بوديم

تاخارستان هاي همجوار

راههاي بازگشت مارا ببندند

                                        خردادماه83

ازدفتر  شعرهاي نوشته نشده

غزل


چوروشن است دلم با چراغ دلتنگي

كجاروم كه نگيرم سراغ دلتنگي


چه شدجوانه ي برگشته بختم اي اميد

دوباره امده اي تو به باغ دلتنگي


براي فتح دل من نيا تواي شادي

كه هرگزازتونسوزددماغ دلتنگي

                                   سال45

ازمجموعه دردست چاب  اقليم هوشياري ما

چشم انداز

                                                   براي بدرم

ازبله ها به تاني

بالا مي روم به ساليان دراز

وبربلندترين نقطه مي ايستم

                  -خسته وناتوان

وبه چشم انداز راهي كه بيموده ام

                             خيره مي مانم


ازمجموعه  فواره اي به  ارتفاع سالياني كه زيستم

ستارگان


فضاي خاطره ي خويش رابياويزيد

به داربست سكوت

ودركمال صميميت استغاثه كنيد

براي رجعت دنياي روشني

                         ----زيرا

ستارگان  ديريست

به شب نشيني ماخاكيان نيامده اند

                                      اذرماه51

ازمجموعه  شعرهاي نوشته نشده

تا ابي اين اسمان و