دراستقبال يك غزل از ..

                                                                            يكي از شاعران جوان

گفتم غزل دوباره    كه نام آوري كنم

تا بلكه  در برابر  تو  بر تر ي   كنم


چون ميوه هاي نارس آغاز فصلها

در كام ذوق اهل  هنر  نو بري كنم


مي خوانمش به گوش دل اهل حال  تا -

وادارشان به همدلي و داوري كنم


چون آفتاب صبح بتابم  به  قله ها

تا روشني دهم به تو و خاوري  كنم


تا شعر من به آهن  سردت اثر كند

بايد كه سينه را زغمت  خنجري كنم


خواهم كه وازه  ها همه همراهي ام كنند

تا  معني غزل  به  روال  دري  كنم


شعرم  ولي  به نابي  شعرت  نمي رسد

من  اعتراف  بايد  از اين  كمتري كنم 

                                    13 بهمن 90 --لاهيجان