بوي بهاران ميدهد اسفند فرورديني ام

تلخ است اماهمچنان دركام جان شيريني ام


چندين دعاي خيرتودرمانخواهدكرداثر

فرجام وقتي تيره شد ازطالع نفريني ام


ارامش عشقي نمي يابي كنارساحلي

وقتي كه طوفان مي كنددرياي دل چركيني ام


افتاده اي دنبال من افتاده همچون سايه اي

تابرفروزي شمعي از خورشيد روشن بيني ام


ازمن مبرس ازاب وخاك ومسلك ونام ونشان

نيمي ليالستاني ونيمي دگر قزويني ام


نيمي به عشق اويخته نيمي گسسته ازهمه

نيمي گرفتار به فقرالودگان  چيني ام


ان راه سوي قله ها اين اشتياق رفتنم

دل راهوايي ميكند  بال وبر شاهيني ام


تابوده كوه درد بود وبيكر رنجور من

افتاده كي بردوش كس بارغم وسنگيني ام


چون گل براين خاك كدرروييده ام بااين هوس

يك دم ببويي تامرا ازبيخ وبن برچيني ام

                                                           اسفند1377