شعر ها و یادداشت های محسن با فکر

دوشعرگیلکی گیلان شرق

۱
راشی دم دار

دامیشگ،خیال گودم،
یته دارم،راشی دم،
اوشونَ نوشون،
که یه روز،شاید،وگردن،
،خوشونَ خونانَ یاتنِ به،
الون،دونم
یته کونه خونام،مئلِّه مئن،
که هیچ رادواری،
هرگی،می ورجاجی،را دنوارنه.

واگردان
درخت کنارگذرگاه

پیش ازاین، گمان میکردم
درختی هستم،کنارگذرگاه
نشانی آنانی که شاید،روزی بازگردند
،برای یافتن خانه هایشان،
اکنون،میدانم
خانه ای قدیمی ام درمحل
که هیچ رهگذری
هرگز ازکنارم عبورنمی کند

۲
عدت

عدت بودم
ای وارشه،که هرروز،وارنه
وای آفتوئه،که هیچوقت نتونه
اوجورکه عدت بودم ،تا
که خیلی زمته ،مه یادوادی

عادت

عادت کردم
به بارانی که هرروزمی بارد
وبه آفتابی که هیچگاه،نمی تابد
آنگونه که عادت کردم ،به تو
که سالهاست فراموشم کرده ای

محسن بافکرلیالستانی