غزل یک

دنیا به کام مردم هشیارنیزنیست
چونان که برمرادستمکارنیزنیست

دارازبرای گردن مردم به پامکن
فرداکه ازبرای شما،دارنیزنیست

درجنگلی که شیر،ازآن رانده می شود
جایی برای کرکس وکفتارنیزنیست

کاخی که آرمیده،درآنید،دیرگاه
تنهاپرازگل است وکمی خارنیزنیست،

،روزی که شورمردم ماشعله ورشود
بینید،جایتان،کپروغارنیزنیست

گیرم که بهره برده ی تاراج میهن اید
اینکارها،برای شما،عارنیزنیست؟

هرروزنی که بوده،درآن،دست برده اید
گویا،کنارگنج،اثرازمارنیزنیست

جایی که نیست،سرزنش تندکینه خواه
هرگز،نشان مرحمت یارنیزنیست

ازنان وامن خانه،چه میگویی ای رفیق؟
اینجابرای نسل جوان،کارنیزنیست!

رفتند،یاورانِ بهاران ندیده ام
راهی جزاین،برای منِ زارنیزنیست

محسن بافکرلیالستانی