نگاهي به ابر سترون /شعري از محسن بافكرليالستاني
نگاهي به خاك وبه بوته
-گياهي كه شورعطشناكي اش
كام هررهگذرمي گدازد
نگاهي به ابرسترون
كه دربهنه ي اسمان بال مي گستراند
درنگي كهن ذهن برزيگر بيررامي نوازد
-ستمگرطبيعت گلوي مراسالهامي فشارد
كنار زمين من اما
زميني استسرسبزوبوشيده ازبرگ هاي تروتازه ي چاي
كه شيريني شهد ان كام هررهگذر مي نوازد
دران كشت گاهي كه ازان همسايه ام هست
-هرصبح وشام اب وباران فرو ريزد
--اما نه ازاسمان
-بلكه اززيزخاك عطشناك
مردادماه68
+ نوشته شده در سه شنبه هفدهم آبان ۱۳۹۰ ساعت 22:2 توسط محسن بافكر ليالستاني
|
